大学（节选）
大学之道，在明明德，在亲民，在止于至善。知止而后有定，定而后能静，静而后能安，安而后能虑，虑而后能得。物有本末，事有终始。知所先后，则近道矣。
ǔzhīyùmí
mí
déyútiā
xiàzhěxiā
zhìqíuóyùzhìqíuózhěxiā
qíqíjiāyùqíqíjiāzhěyǐérhòu
é
ā
ā
érhòu
é
lǜlǜérhòu
é
déwùyǒubě
mòshìyǒuzhō
shǐzhīsuǒxiā
hòu
dàxuézhīdào
zàimí
mí
dé
zàiqī
mí

zàizhǐyúzhìshà

zhīzhǐérhòuyǒudì

dì
érhòu
é
jì

jì

zéjì
dào
古之欲明明德于天下者，先治其国。欲治其国者，先齐其家。欲齐其家者，先修其身。欲修其身者，先正其心。欲正其心者，先诚其意。欲诚其意者，先致其
qíshē
yùxiūqíshē
zhěxiā
zhè
qíxī
yùzhè
qíxī
zhěxiā
ché
qíyìyùché
qíyìzhěxiā
zhìqí
xiā
xiū
知；致知在格物。物格而后知至，知至而后意诚，意诚而后心正，心正而后身修，
shē
xiūérhòujiāqí
zhī
zhìzhīzàiéwù
wùéérhòuzhīzhì
zhīzhìérhòuyìché

yìché
érhòuxī
zhè

xī
zhè
érhòushē
xiū
身修而后家齐，家齐而后国治，国治而后天下平。
zìtiā
zǐyǐzhìyúshùré
yīshìjiēyǐxiūshē
wéibě
qíbě
luà
érmòzhìzhěfǒuyǐqísuǒhòuzhěbóér
jiāqíérhòuuózhì
uózhìérhòutiā
xiàpí

自天子以至于庶人，壹是皆以修身为本。其本乱而末治者，否矣。其所厚者薄，而其所薄者厚，未之有也！
qísuǒbózhěhòuwèizhīyǒuyě
dàodézhò
zédéuó
道得众则得国，失众则失国。是故君子先慎乎德。有德此有人，有人此有
yǒucáicǐyǒuyò
dézhěbě
yěcáizhěmòyěwàibě
èimòzhē
mí
shīduó
shīzhò
zéshīuó
shìùjū
zǐxiā
shè
hūdé
yǒudécǐyǒuré

yǒuré
cǐyǒu
土，有土此有财，有财此有用。德者，本也；财者，末也。外本内末，争民施夺。是故财聚则民散，财散则民聚。是故言悖而出者，亦悖而入；货悖而入者，亦悖而出。
ùcáijùzémí
sà
cáisà
zémí
jùshìùyá
bèiérchūzhěyìbèiérrùhuòbèiérrùzhěyìbèiérchū
tǔ
yǒutǔcǐyǒucái
shì
《康诰》曰：“惟命不于常。”道善则得之，不善则失之矣。《楚书》曰：“楚
uówúyǐwéibǎo
kā
ào
yuē
wéimì
br